Mooie Wandeling

Vannacht gingen de sirenes loeien hier in het bergdorp Omarama. Wij schrokken wakker en dachten dat we moesten wegwezen. De rest van de camping bleef rustig doorslapen en er zat geen beweging op de camping. Even later de brandweersirene, maar die werd steeds zachter dus het was niet voor ons. Ogen dicht dan maar en morgenochtend even vragen, als nieuwsgierig aagje, wat er aan de hand was. s’ Ochtends eerst ontbijten en vragen wat er de hand was. Nou wat er gebeurd is, wisten niet of een brandje of een ongeluk. De sirene was voor de vrijwilligers om ze te waarschuwen. Nou weet u dat dan ook. Volgens de meneer bij de benzinepomp moesten we een loop gaan doen bij het meer Lake Benmore. Een wandeling van 1,5 à 2 uur die ons brengt naar de top van de berg en ons een schitterend uitzicht geeft. Het begin is wel wat steil riep hij ons na. Het was een kwartiertje terug rijden, maar dat vonden wij niet erg. Wij hadden immers de tijd. Wij kwamen aan bij het meer en zagen op het bord dat we goed zaten en zelfs de duur van de loop kwamen overeen. Nou dat die steil was had de benzineman geen woord van gelogen. Helaas! We begonnen met frisse moed al gauw voelde ik de warmte opkomen zelfs de beestjes in mijn haar begonnen te lopen, dacht ik. De kuiten schoten vol, de zuurstof werd minder maar we hadden het na een half uur gered. We waren boven. Wat een uitzicht over de meren niet te bevatten zo mooi en vredig. Na even 10 minuten te hebben genoten en wat foto’s te hebben genomen, zijn we het pad gaan vervolgen. Om de zoveel meters werd het vergezicht anders en we genoten met volle teugen. De fotocamera protesteerde tegen de hoge werkdruk en vroeg om meer power, die ik hem niet kon geven. Batterij leeg! Nou hebben voor dit soort gevallen altijd een tweede mee maar deze keer niet. Ik keek Lida aan misschien wil zij de andere batterij gaan halen in de auto, maar ik durfde het niet te vragen. Dikke pech maar de uitzichten staan op het netvlies gebrand en we vervolgden de weg.
Toen wij na een uur of 2 weer terug bij auto kwamen, waren we uitgeteld. We beloofden elkaar niet meer te lopen deze vakantie. Terug richting de kust naar Timaru vlak onder ons eindpunt Christchurch. Op de camping aangekomen werden door het lekker zonnetje weer uitgenodigd om te gaan wandelen. Pffff daar gaan we weer de pijn uit onze kuiten lopen. Het stadje Timaru had een mooi park aan het strand en daar werden wij weer blij van.