Op weg naar Drakensberg

Vandaag zijn we richting Drakensberg gegaan een ritje van 421 km. Een mooie route door heuvellandschap met vele suikerrietplantages. De reis ging voorspoedig totdat we stuiten op een stakende gemeente. De weg lag bezaaid met omgehakte bomen en blokkeerde de hele breedte van de weg. We konden er niet doorheen totdat ik een politiewagen het weiland zag induiken. Toen ik was omgedraaid was de politieauto alweer verdwenen. Op dat moment zag Lida een auto langs het suikerriet vandaan komen. De chauffeur wilde ons wel even langs het riet loodsen en stapte in onze wagen. Na 300 meter langs het riet te hebben gereden, kwam de weg weer in beeld. De ravage was enorm en een joelende menigte op gepaste afstand van politie en brandweer. Ik denk wel 10 politieauto’s en een soort ME-eenheid hielden mensen in toom. De chauffeur werd bedankt en stapte weer uit. Wij reden langzaam door de betogers heen en hadden geen last. Na een paar minuten verder waren wij blij, dat zo was afgelopen en vervolgden onze weg. De route was verder rustig en zonnig. De wegen zijn goed te berijden, maar toch oppassen voor gaten (potholes) en de vele drempels op de weg. In de vele stadjes c.q dorpjes is het stoppen voor ons geen optie. De mensen zijn erg arm en het is voor ons geen reden om daar doorheen te lopen. De wat betere benzinestations bieden ons genoeg voor wat eten en drinken. De mensen zijn erg service gevoelig en voor een paar rand maken zij de autoruiten weer lekker schoon. Het Guesthouse Ardmore ligt tegen het Central Drakensberg aan en morgen gaan wij hiken in het gebergte. Zo eerst lekker een wijntje drinken.