Ritje met de boemeltrein

Vandaag Hebben wij een ritje maken met een ouderwetse trein van Dunedin naar Pukerangi. Een rit van 4 uur heen en terug. De trein vertrok vanaf perron 3 om exact 9.30 uur. De trein was van vroeger, dat konden we merken aan de ruimte van de stoelen. Dat Lida klein is, was voor mij een voordeel. Wij zaten tegenover elkaar en kon haar overgebleven ruimte inpikken. Het was een aardige rit niet meer niet minder. Het weer was lekker en het zonnetje scheen door de ramen en zo nu en dan kwam er een klein gaapje van beide kanten. Het uitzicht was hetzelfde als wat de voorbije twee weken al hadden gezien van NZ. Tijdens een stop genoten Lida en ik lekker van het zonnetje en zagen dat de trein helemaal vol zat. De conducteur vertelde aan een stuk door en dat was wel aardig te volgen. Rond half twee reden wij het station binnen en de reis was teneinde.
We besloten om wat verder te rijden naar het stadje Oamaru, 110 km verderop, richting het noorden. Even wat benzine laden en kunnen op pad. Bij het plaatsje Moeraki liggen enorme grijze ballen van steen en worden wel de Moeraki Boulders genoemd. Deze kunnen wel 3 meter doorsnee zijn. Het was een drukke bedoeling op het strand. Veel Japanners met fototoestellen en vrouwen op hakjes. Verder waren we rond 17.00 uur in Oamaru en na het inchecken op de camping besloten we nog even naar de Pinguïn kolonie te gaan. Volgens het meisje van het bezoekerscentrum kwamen ze om 18.00 uur aan land en de kosten waren $24 p.p. om te kijken. Er mochten geen foto’s worden gemaakt. Eten dan maar en op naar de buurtsuper. Nou hadden ze daar van die lekkere warme gebraden kippetjes en eentje vloog zo in ons mandje. Even gevraagd waar de dichts bijzijnde frietkot was en lekker patatjes gehaald. De camping was dichtbij en de bordjes waren zo gevuld.