Op naar de Hotsprings

De wekker liep af om 06.30 uur tijd om op te staan. We moesten ons immers om 07.45 uur op de steiger bij de boot melden voor de vaart naar Hot Springs in Clayoquot Sound. Het eiland was 1,5 uur varen over de Pacific Ocean. De zee was kalm volgens de kapitein en de lucht strak blauw. Op de boot waren we met zijn zessen dus niet zo veel. De boot maakte aardige snelheid en klotste op de golven. Onze kapitein Chris vertelde honderduit en was al veertien jaar kapitein op verschillende boten. Ook nog 2 Nederlanders dus we hadden aardige aanspraak. Onderweg was het al gauw prijs “Whale there” en Chris spoedde zich daarheen. Zo enthousiast alsof hij ze voor de eerste keer ziet. Het is een prachtig gezicht al zie je een soort van rots in de zee. De walvis was echter niet van plan om zich aan ons te laten zien en dook een paar keer weg. Het spuiten van het water was goed te zien, maar helaas niet goed te fotograferen. Het was spannend om die kolos te zien. Maar ja, we hadden voor de Hotsprings gekozen dus weer verder. Chris werd steeds blijer en praatte honderduit tegelijk turend over de deinende kristal heldere zee. Weer “Whale there” en hij er weer naar toe. Onze boot was de eerste op de zee en dat maakte het zo leuk. Onderweg zagen we ook nog een hele grote groep zeeleeuwen op een eiland genietend van de ochtendzon. De heer zeeleeuw maakte zich groot om ons er op te wijzen niet te dicht bij te komen. Er zaten er wel 50 op het eiland. Later zagen we nog zeeotters, die op hun rug etend hun maaltje naar binnen werkten. Op het eiland aangekomen moesten we een pad door het bos volgen naar de Hotsprings. Bij de Hotsprings aangekomen zag je de dampen al uit de rotsen komen en je kon ook ruiken dat je goed zat. Vlug zwembroek aan en een plekje zoeken waar je de kleding kon laten liggen. Over de rotsen klauteren naar een poeltje, dat zich tussen de rotspartijen heeft gevormd. Eerst de voeten erin en langzaam verder zoals je in te heet bad gaat zitten. Ohhhh, wat is dit lekker en onze hoofden werden steeds roder. Wij hadden als goed naast de Duitsers wonende Nederlanders onze poel al snel geclaimd. Afgesproken dat wij de poel voorlopig niet gaan verlaten. Iedereen had zijn poeltje wel gevonden. Wij zaten met onze collega vakantievierders te kletsen over de belevenissen, die wij al hadden gehad. Na 1,5 uur waren we gaar en gaven onze poel vrij, maar de meesten waren er al uit. Nog een half uur in de zon gezeten, kleden wij ons aan voor terugreis. Onze andere medereizigers gingen terug met het vliegtuig zo’n 20 minuten vliegen. Wij hadden de boot voor ons alleen. Terug bij de boot had Chris weer nieuwe mensen opgehaald en die hij aan land zetten. Wij erin en vaarden gelijk op zee. Chris was net zo vrolijk als vanochtend en vertelde, dat er weer walvissen waren gespot. Hij gaf vol gas en de boot bonkte weer op de golven. Even later eerst twee walvissen en er kwam nog een derde bij. Waarvan één zelfs zijn staart omhoog deed en dook naar de diepte. Prachtig gezicht maar fototechnisch wat minder. Je vergeet vaak te drukken. Later zagen we ook nog een zeeotter en terug in de haven hadden we twee vliegen voor de prijs van één gescoord.