Lesotho

Vandaag gaan we op weg naar Lesotho een rit van 425 km. Na eerst bij de warme baker te zijn geweest voor broodjes en koffie gingen we op weg. De route gaat door de Drakensberg via het noorden. Het was een mooie rustige route met veel uitzichtpunten. We kwamen door het natuurpark Golden Gate. De vele bochten brachten ons mooie plaatjes. Tot de grens geen centje pijn. In Lesotho aangekomen moesten wij weer de nodige grensformaliteiten doorstaan. Paspoort laten zien stukje rijden, opnieuw paspoort laten zien oprijden tot de slagboom rijden, douanier geld geven om door de slagboom te gaan en wachten totdat de douanier je het bonnetje geeft om verder te gaan. In Lesotho zijn de wegen super super slecht met de vele gaten in de weg. We moesten door de stad rijden en hier voel je je niet op het gemak. De navigatie liet ons alle slechte stukjes weg berijden, die er maar waren. Stoppen was uit den boze de mensen bekeken ons. We vroegen ons af wat we hier te zoeken hebben. Over 150 km maar liefst 3 uur gereden. Merendeel mochten we maar 50 km rijden en soms kon dat nog niet eens. De laatste 7 km moesten we door de regen weggespoelde weg over rotsachtige grond rijden. Het huilen stond ons nader dan het lachen en na een uur waggelen waren we op bestemming. Bijna 7 uur gereden over 425 km. De lodge grenst aan een dorp en de dorpelingen werken op de lodge. Zij kwamen zingen en brachten ons een vrolijke noot. De lodge is zelf supportert wat electriciteit betreft en om 22.00 uur gaat de knop om.  Dit om stroom te sparen voor de volgende dag. Na een zeer onrustige nacht sprong de stroom weer in de stopcontacten. De douche was nog warm door zonnecollectoren op ons huisje. Langzaam begon het besef te komen, dat we hier nog een dag zijn. Even kwam de gedachte om verder te gaan rijden en zien waar we zouden overnachten. Na het ontbijt en lekker te hebben gezeten in de zon besloten toch maar te blijven en een hike te gaan doen. We nemen het hele pakket s’ochtends het dorp, museum, en de school s’middags de rotstekeningen van de bushmannen. Het hele pakket zo’n 5 à 6 uur  wandelen met een gids in de bergen. In het dorp begint de tour bij de winkels. Het zijn ijzeren hutjes waar de mensen hun handeltje hebben. Uiteindelijk kwamen wij bij de bierbrouwerij terecht. De gele vlag wapperde boven het hutje. Een teken dat het bier gebrouwen was. Na de gebruikelijke proeverij gingen we het dorp uit naar het museum in de heuvels. Het museum was een hut waar wat spulletjes inlagen. De school was wat verder in de heuvels. Zo’n 260 kinderen kwamen uit verschillende dorpen hier uit de omtrek. De hoofdmeester gaf ons een tour door de verschillende lokalen. De klassen zijn zeer groot. De kinderen zitten van 08.00 tot 14.00 uur op school. Er wordt gekookt voor de kinderen door hun zelf verbouwde groenten. Na de lunch zijn we naar de rotstekeningen van 900 jaar oud gelopen. De loop door de heuvels nam een uur in beslag. De wandeling was zwaar maar zeer de moeite waard. Na een flinke steile afdaling kwamen we de tekeningen op de rotswand tegen. Ze vertelden een verhaal over de jacht. Na een stevige klim terug zijn we aan de wijn gegaan en nog lekker genoten van de zon.