Camper ophalen

Was weer een goede nacht voor ons zelfs langer dan ik thuis vol hou. Ontbijten en met de taxi naar Britz campers voor het ophalen van onze nieuwe slaapplek de komende weken. Met af en toe een buitje onderweg waren we daar rond tien uur. Melden, inpakken en wegwezen maar dat viel tegen. Je kan altijd op zo’n twee uur rekenen en wij hadden al online ingecheckt. Er mankeerde het een en ander aan de inboedel we misten wat bestek en wat vlekken waren niet goed uitgewreven. Moeder zegt altijd het hoeft niet schoon als je het maar goed uitwrijft (hahaha). Nadat we de zeurende fase hadden gehad, gingen we naar de supermarkt voor de broodnodige variatie. Ons natje en droogje oftewel eten, chips, bier, wijn en wat voor op brood. Nadat wij 1,3 km door de winkel waren geschuifeld was het weer een uur later (Lida 1,1 km ik moest een paar keer terug met de kar). Deze informatie is van onze gezondheidsapp. Nog een bakkie en we konden op pad naar Cervantes. Een rit van 200 km, dat vonden wij genoeg voor de eerste dag. De buitjes werden minder, de zon kwam vaker en van 19 graden naar 24 graden werd het lekker aangenaam. Rond 16.00 uur kwamen we op de camping aan de Indische Oceaan in het plaatsje Cervantes. Er was nog maar weinig plek op de camping in verband met de komende paasdagen. Scholen hebben twee weken vrij en Australiërs trekken er altijd op uit. Wij gaan nog veel plezier beleven aan volle campings en lekker duur. Maar goed ga de schildersprijzen maar verhogen als ik thuis ben. Vanavond stond in de gezamenlijke keuken spaghetti bolognese op het menu, maar volgens mij vermicelli bolognese zo dun was spaghetti. Maar zo’n campinghap smaakt altijd. Ondertussen dat Lida kookte, heb ik het huisraad onderhanden genomen en flink gepoetst. Lekker alles schoon en het ruikt citroentjes fris.