Jade Dragon Snow

De wekker is weer gezet vandaag. Om 5.45 uur begon deze te rinkelen een slof er naar toe gooien hielp niet. We hebben vakantie, maar het lijkt wel werk. Niet klagen maar opstaan en ontbijten en pleiten. Wij gaan vandaag met zijn vijven naar Jade Dragon Snow Mountain. Een berg waar je op 4650 meter hoogte kunt genieten van het uitzicht en de besneeuwde toppen van de bergen. We gingen om 07.00 uur weg uit het hotel en kwamen 40 min later bij de entree van de berg. Nou is dit een attractie die veel toeristen trekt. Het was een drukte van jewelste. Onze gids was in het hotel gebleven, omdat hij geen licentie had voor dit gedeelte. Wij kregen een briefje mee met de Chinese woorden en zinnen, die wij nodig hadden om zonder veel problemen de top te bereiken. De chauffeuse, die ons weg bracht, zette ons op juiste spoor. Ze zorgde voor de tickets en dat wij snel door de controles heen kwamen. We kwamen terecht in de Efteling rijen en na een half uur zigzaggen waren we aan de beurt om de shuttlebus te nemen. Deze bracht ons verder naar de gondel. Bij de gondel moesten weer in de rij, maar dat ging vrij snel.

De gondel bracht ons verder naar de top van Snow Mountain. Nou adviseerde onze gids om een busje zuurstof te kopen. Omdat de lucht op 4650 meter hoogte zeer ijl is. Wij hadden dat gedaan, maar ik kwam tot ontdekking, dat het flesje met zuurstof nog in het busje lag. Boven aangekomen kon je nog door middel van trappen verder omhoog klimmen. De ijle lucht deed zijn werk goed en voordat je het wist lag je tong op je schoen.
Gelukkig hadden de andere groepsleden ook zuurstof gekocht en we deelden het zuurstof als echte Himalaya beklimmers. Na een paar snuifjes kon je weer verder. Als je even je rust neemt herstel je ook wel. In verband met hoogteziekte wordt het rusten wel aangeraden. Sommige Chinezen begonnen al met zuurstof toen zij uit de shuttlebus stapten en nog omhoog moesten. Hoe hoger we klommen des te meer rust. Het was goed te doen. Toen wij de top bereikten was de euforie groot en gingen we op de foto met de Chinese vlag. Het weer was strak blauw en qua kou viel het mee. Alleen was er af en toe een ijzig windje. Het afdalen naar de gondel viel mee en in een rustig tempo kon je de afdeling in een keer doen. We waren om 09.00 uur boven en rond 12.00 uur weer beneden. Mooie foto’s gemaakt en het was super leuk!

Terug in de shuttlebus werden wij nog naar Bleu Mont Valley gebracht. Dit zijn een aantal meren bij elkaar met water zo helder, dat het groen lijkt. Er lagen daar rotspartijen en bij het beklimmen bleek, dat de rotsen nep waren. De meren zouden wel eens kunstmatig aangelegd zijn? Maar het zag er mooi uit. Terug op de parkeerplaats hadden wij ons busje snel gevonden. Terug in het hotel even rusten van deze klimpartij om s’ avonds bij een lokaal eethuis te eten. Steven de gids had Lida en mij daar heen gebracht. Nadat hij onze wensen aan de keuken had doorgegeven, hebben wij lekker samen gegeten. Allebei Noodles met een soort kippenbouillon, omelet met tomaat en drinken voor 60 Yuan (€ 10) leuk toch!